RECENSIE      
 

MATTHEUS PASSION VOORBEELDIG UITGEVOERD

STEENWIJK - Grote kerk, zondag 30 maart, Mattheus Passion van J.S. Bach door Toonkunstkoor Emmen, jeugdkoor Viva la Musica/Scala, Evelyn Ziegler (sopraan), Marjolein Niels (alt), James Doing (tenor/evangelist), Han de Vries (bas/Christus), Vincent Lesage (tenor/aria's), Drew Santini (bas/aria's), Musica Michaelis o.l.v. Iassen Raykov.

In het monumentale openingskoor van Bachs Mattheus Passion maakt het projectkoor uit Emmen, onder begeleiding van Musica Michaelis, een welluidend statement. De 'Mattheus' zoals dit oratorium liefkozend door bach-adepten wordt genoemd, is volgens filosoof Friedrich Nietzsche 'het klankgeworden evangelie'. Vol momenten van bezinning, minder fel en expressief dan 'de Johannes'. Met meer aria's (15) en volgens de Harnoncourt traditie ontdaan van wollige romantiek. Nu geloven niet meer tot de vanzelfsprekende infrastructuur van de samenleving hoort, is Bachs meesterwerk zowel in concertzaal als in kerk te beluisteren.

De koralen werden wat vlak, zonder veel verschillen in dynamiek, gezongen. Het koor wist echt de dubbelkorigheid in fuga's met groot elan neer te zettten. Het meisjeskoor Viva la Musica zong niet alleen de koraalmelodie in het meeslepende openingskoor. Ook in de andere, reflecterende koralen zongen de jonge zangers mee en dat gaf de koorklank helderheid. Dirigent Raykov gaf inzetten nauwgezet aan en liet, ook in de recitatieven, niets aan het toeval over. Dankzij zijn veelkleurige dictie werden de fugatische, 'volkse' koren puntig en dynamisch contrasterend gezongen.

Evangelist James Doing bleek een betrouwbare, soms wat vlakke verteller. De dramatische tekst was met iets meer vaart in de tempi gediend geweest. Overigens hoefde de luisteraar zich tijdens deze interpretatie geen moment te vervelen. Het solistencorps zorgde voor fijnmazige frasering, zodat er in de vele herhalingen van de aria's telkens nieuwe klankkleuren werden gehoord. De altaria 'Erbarme dich', bij het grote publiek favoriet, werd gloedvol en huiveringwekkend uitgevoerd. Sopraanaria 'Aus Liebe' met de lichte, dunne begeleiding van slechts drie blazers, klonk eveneens bloedstollend mooi. Picanders tekst mag dan gedateerd zijn, Bachs muziek is tijdloos. Wie vindt dat het verhaal met de sterfscene nog niet is afgelopen, moet vooral Bachs paasoratorium (BWV 249) beluisteren. Jammergenoeg veel minder bekend maar doelbewust door Bach geschreven om in de liturgie een volwaardige plaats te geven.

Dick Idema